donderdag 21 juni 2018

Herfst Retraite - Oktober 2018


Herfst - Retraite
Wanneer de bladeren weer vallen
keren we naar binnen
zo ook in oktober op onze prachtige natuurlocatie Oostraven in Epe.
We worden stil
om te horen
wat er echt in ons leeft.
We maken een beweging
door middel van intuitief schilderen.
We stemmen af op ons hart
middels rituelen, meditaties, coaching en creativiteit.
We raken de ziel aan
op verschillende liefdevolle wijze
We maken contact met ons lichaam en geest
via soundscaping en Ecstatic Dance
We zullen verder helen
op een diepere laag middels Soul Healing.
Vanuit rust en respect voor onszelf en de ander
gaan we naar binnen
blijven daar even
en keren weer met voeding voor lijf, hart en ziel
naar buiten.

Het wordt intens, het wordt waardevol,

je zal je gedragen voelen,
om vervolgens vanuit je vrouwelijke authentieke  kracht,
in vreugde jouw levenspad te vervolgen.
11 tot en met 14 oktober 2018
Locatie Oostraven
Uitgebreide informatie is geheel vrijblijvend aan te vragen via: inspiratieretraite@kpnmail.nl of via https://www.gerda-duin.nl/contact/
We sturen je dan per email een mooie flyer tegemoet.
Reserveer tijdig jouw plek zodat je verzekerd bent van deelname. Vanaf het moment van aanmelding zal je de energie al gaan voelen en ben je al aan het afstemmen op een diepere laag in jezelf.

Graag tot ziens!
Anita, Marieke en Gerda 

vrijdag 12 januari 2018

Innerlijk kind - (h)erken je haar?

Het innerlijk kind is het kind wat jij was in je vroegere jaren. Vanaf jouw baby-tijd tot een jaar of 18. Want dan zijn we ineens volwassen. Zelfs al voelt dat soms anders.
Wanneer je als volwassen vrouw voelt dat je niet optimaal in je kracht staat en je je soms kwetsbaar en alleen voelt zonder dat er altijd een aanwijsbare reden voor is, dan is de kans groot dat het jouw innerlijke kind is wat van haar laat horen. Dit kan zich ook manifesteren als pijn of via lichamelijke klachten en uitval. 



Het innerlijke kind heeft in dit geval vroeger verdriet en pijn opgelopen en heeft dat weggestopt omdat dat van haar verwacht werd naarmate ze ouder werd. Misschien werd er ook wel gezegd dat ze zich niet moest aanstellen en dat er geen reden was tot klagen. Vele redenen zijn er te bedenken waardoor dit innerlijk kind besloten heeft niet meer te praten over wat haar dwars zit en over wat ze zo graag wilde doen. Maar altijd is de onderliggende emotie ‘angst’ van de partij geweest. Angst voor afwijzing of angst om nog meer pijn op te lopen.

Nu je als volwassen vrouw in het leven staat is het niet fijn als je nog geconfronteerd wordt met oud zeer. Daarom wordt dit ook vaak weggestopt. Echter dan zal je merken dat het steeds weer bij je terug komt en dat de boodschap om er iets aan te doen steeds dringender wordt. Naast fysieke en mentale klachten heeft dit ook gevolgen voor sociale aspecten:  je vindt het lastig om vriendschappen en relaties aan te gaan of te behouden. Het kwetsbare kind spreekt hier onbewust. Uit angst voor een afwijzing durft dit (innerlijke) kind geen echte verbinding van hart tot hart aan te gaan. Ze weet namelijk hoe pijnlijk een afwijzing voelt. Hiermee gaat de ‘rem’ op het leven en zal je regelmatig ervaren dat het je ontbreekt aan moed, daarkracht en vreugde.

Als jij dit leest en herkent, dan is het misschien nu voor jou de juiste tijd om een mooie stap te gaan zetten. Want dat ben JIJ zo ontzettend waard. Maar ook de dierbaren in je leven zijn dat waard, dat jij je goed en gelukkig voelt. Zelfs als je denkt dat ze jouw pijn en verdriet niet door hebben....zeker kinderen voelen dat feilloos aan. En onbewust kan je patronen en verdriet uit de geschiedenis doorgeven. Dat is beslist niet grappig. Het goede nieuws is dat je er ook BEWUST voor kan kiezen deze patronen te doorbreken. Dat getuigt van moed en leiderschap en dat is de weg naar heling en vreugde.

De meditatie/visualisatie ‘ helen van het innerlijk kind’ kan jou helpen om meer in je kracht te komen en een stuk ballast los te laten. Je kunt deze visualisatie hier bestellen zodat je deze thuis vanaf je comfortabele, veilige plek een mooie verdieping kunt maken: https://www.gerda-duin.nl/webshop/helen-van-het-innerlijk-kind/#cc-m-product-13561011334

Als je het gevoel hebt toe te zijn aan nog meer innerlijk leiderschap dan ben je van harte welkom op de tweedaagse training ‘van lijden tot leiden in verbinding’:

Ik wens je een mooie dag toe.

Gerda 

Voor jou van mij 
Op de diepere lagen van jouw ziel heerst er intense vrede en de liefde stroomt vrijuit en onvoorwaardelijk. Op deze laag, die diep in jou te vinden is, zijn er geen openstaande vragen. Vertrouwen en overgave zijn hier in verbinding met elkaar en er is geen oordeel (meer) over goed en fout. Jouw ziel is vrij van beperkingen en ademt compassie en geduld uit voor mensen die hun weg nog zoeken naar ‘huis’. Jouw ziel ‘doet niet’ maar is verbonden met een staat van authentiek zijn, bij alles wat zich manifesteert. Liefde is hier voortdurend in beweging vanuit zachte kracht, zonder strijden en zonder dat er grenzen worden overschreden. Wanneer bovenstaande op dit moment voor jou heel anders voelt, maar je ervaart wel dat je onderweg bent naar deze staat van zijn, weet dan dat je op dit moment een intense spirituele transformatie doormaakt. Wellicht heb je het gevoel ‘het niet langer meer vol te houden’, maar sterk je aan de gedachten dat je juist nu een diepe groei aan het doormaken bent. Huidige gebeurtenissen of thema’s die zwaar op je drukken zijn in het hoogste belang van jouw groei naar een bewust mens. Het zijn juist de pijnlijke ervaringen waar je doorheen gaat die van cruciaal belang zijn op jouw zielsreis en die maken dat je nu een nieuwe werkelijkheid voor jezelf aan het scheppen bent. Een werkelijkheid waarin jij het leven echt kunt nemen. Een werkelijkheid waar jij de persoon die je werkelijk bent gaat eren, (h)erkennen en onvoorwaardelijk liefhebben. Hou vertrouwen nu lief mens en weet dat alles in Goddelijke handen is en dat jouw mooiste waarheid en jouw mooiste leven nu ontvouwen volgens het plan van jouw ziel. Dit plan is vele malen groter, mooier en vreugdevoller dan jij nu nog voor mogelijk kunt houden. Wees bereid om het Universum te vertrouwen en twijfel niet aan de kracht van Goddelijke timing en vertrouw op het levensproces. De Gidsen en de Engelen houden onvoorwaardelijk van je en ze moedigen jou in zachte fluisteringen aan om ook onvoorwaardelijk van jezelf te gaan (leren) houden. Streef niet langer naar perfectie maar streef enkel naar liefde en zuiverheid. Wees trots op jezelf en geef jezelf het cadeau van acceptatie en mildheid terwijl je innerlijk weet, dat je al heel ver bent gekomen en dat je in kleine overzichtelijke stapjes mag doorgroeien naar nog meer liefde en heling. Op de diepe lagen van jouw ziel vind je jouw heilige contract. Het is dichterbij dan je denkt. Wanneer je verstilt en je losmaakt van controle kan je het heilige contract in jezelf horen fluisteren. Wees kalm en dankbaar voor jouw reis. Door je tranen heen kan je de liefde en het vertrouwen omarmen. Laat je ontroeren door de schoonheid van het leven. Laat de controle los en omarm de liefde maar. Probeer de liefde niet vast te pakken want liefde is en liefde zal altijd stromen. Keer naar binnen en als je zover bent aanschouw dan jouw heilige contract. Jouw intuïtie wijst je de weg, steeds weer opnieuw. Wees maar stil en voel hoe je gedragen wordt door het Universum. Steeds weer opnieuw…je bent nooit alleen.Ik hou van jou.
In liefde
Jouw Gids
P.s. ik ben er altijd voor je 
Wil je je meer verdiepen in jouw zielspad?
Welkom bij de zielsrouteplanner:
https://www.gerda-duin.nl/zielsrouteplanner/
Of verras jezelf met een zielskompas:
https://www.gerda-duin.nl/webshop/zielskompas/

zondag 5 maart 2017

Een traan op mijn wang
 Leer dansen met verdriet en weet dat wonderen bestaan.
In dit verhaal neemt Gerda je mee op reis door haar leven. Een mooi, intens leven met een lach en een traan. Ondanks een aantal tragische gebeurtenissen die hun sporen nalieten in het leven van Gerda gaat dit verhaal over moed, kwetsbaarheid en vertrouwen.
Zij beseft als geen ander dat het leven zo voorbij kan zijn en zij kiest ervoor het pad van haar hart te volgen, met vallen en opstaan. Hiervoor moet ze eerlijk in de spiegel durven kijken en angsten overwinnen, waarbij vreugde en verdriet hand in hand gaan.
Gerda omarmt het levensmotto: ‘Er is er maar één die mij gelukkig kan maken en dat ben ik zelf’. Dit motto draagt zij uit met kwetsbaarheid, passie en bezieling. Gerda weet mensen diep te raken in hart en ziel. Een traan op mijn wang gaat over leren dansen met verdriet en je authentieke zelf zijn.

Meer informatie of 'Een traan op mijn wang' bestellen kan via deze link.

Graag schrijf ik een persoonlijke boodschap voor jou in het boek. Laat het me weten als je hier prijs op stelt.

Gerda Duin






Van lijden naar leiden in verbinding 

Bovenstaande is een thema wat zeker ook op mijn leven betrekking heeft. En niet alleen op mijn leven. Als mensen lopen we allemaal met schade en schande ons eigen unieke pad in het leven. Allemaal komen we voort uit een familiesysteem en vanuit dat systeem zijn we in de meeste gevallen groot gebracht met bepaalde overtuigingen, normen en waarden. Verder zijn patronen uit onze families vaak de rode draad bij het vormen van onze beroepskeuzes en partnerkeuzes.

Als we een beetje geluk hebben gehad in het leven komen we uit een liefdevol gezin, helaas is het in de praktijk zo dat er in de meeste familiesystemen wel kleurscheuren zitten. Vele van ons hebben al op jonge leeftijd te maken gehad met thema’s zoals dood, rouw, verlies, scheiding, oorlogsgerelateerde issues, ziektes, verslaving, streng geloof, adoptie, mishandeling en misbruik. Laten we vooropstellen dat dit soms onvermijdelijk is. En dat een aantal van sommige thema’s (ziekte, rouw, dood) nu eenmaal bij het leven horen. Vaak leven mensen namelijk in grote angst, de angst om te sterven terwijl dit onomstotelijk vaststaat. Wanneer dit gegeven omarmd kan worden ontstaat er al direct een vermindering van angst en kan de energie weer stromen zoals het bedoeld is, vrij en bezield.

Tijdens het opgroeien en volwassen worden gaan we verbindingen aan met andere mensen. Al deze mensen, ieder voor zich, komen ook uit een eigen systeem van herkomst. En vaak zijn onze oude wonden nog niet geheeld als we serieuze verbindingen aangaan. Het komt dus regelmatig voor dat we (hoogstwaarschijnlijk onbewust) nog verbonden zijn met het leed en de tragiek uit onze familie-geschiedenis. Hierdoor kunnen we er niet altijd zijn voor andere mensen. We hebben nog een enorme klus te klaren met ons eigen systeem.

Het leven is niet bedoeld om in lijden te leven. Het is zaak dat wij dit allemaal eerlijk bij onszelf onder ogen durven te zien. Wanneer je een volwassen persoon bent en met een gezonde geest geboren bent is het ook belangrijk om vanuit je volwassen kracht in het leven te staan. Waarbij jezelf de verantwoording kunt gaan nemen over je eigen leven. Het is belangrijk op een bepaald moment dat je verwachtingen loslaat van jouw systeem van herkomst. Dat je beseft dat iedereen in jouw familie zijn eigen ding te dragen heeft. Te vaak lopen kinderen (dus ook volwassen mensen die kind zijn van hun ouders) met de ballast van de ouders op de schouders. Het gevoel hebbend dat ze tekort schieten als ze hun eigen leven gaan lijden. Geen stappen durven zetten omdat ‘pa of ma’ het nooit goed zou vinden. Bemiddelen tussen ouders, brandjes blussen, de familie bij elkaar houden.

Helaas, zijn sommige dingen gewoon niet anders. En mag jij ook beseffen dat jij niet het totale pakket van de hele familie hoeft te dragen en te fixen. Dit is een onmogelijke strijd en je kunt terwijl je die strijd aan het voeren bent niet volledig met jezelf in verbinding zijn. Laat staan met een ander. En ook jouw kinderen, als je die hebt, worden op deze manier belast met het familiesysteem.

De generatie die nu volwassen is wordt steeds bewuster. En ook in deze generatie hebben we vrouwen en mannen nodig die de dynamiek doorbreken. Die patronen durven te gaan doorbreken. Vrouwen en mannen die stappen in hun volwassen leiderschap. Die lijden verruilen gaan voor leiden. Die ervoor durven kiezen om de verbinding echt aan te gaan. De verbinding met zichzelf en vanuit dat punt, de verbinding naar de ander.

Wanneer die stappen worden gezet ontstaat er een gezonde vreugdevolle dynamiek. Dit is helend. Helend voor het familiesysteem. Helend voor jou zelf uiteraard. Maar ook helend voor de mensen om je heen die je dierbaar zijn, in het bijzonder jouw kinderen en partner. 

Ik zelf ben tot aan mijn 41-ste sterk verbonden geweest met het thema dood en verlies.

In mijn autobiografie ‘Een traan op mijn wang’ heb ik er uitvoerig over geschreven. Toen Bouke de Boer (systemisch opsteller) mij daar zo’n 7 a 8 jaar geleden bewust van maakte was dat voor mij een eye-opener. Ik dacht dat ik het thema dood en verlies wel verwerkt had. Niets leek minder waar. En ik ging er gebukt onder, zonder dat ik het zelf eigenlijk echt door had. Ik heb er een aantal jaren hard aan gewerkt om dit echt te accepteren en te verwerken. En toen ging er een geheel andere wind waaien in mijn leven. Ik werd krachtiger, vreugdevoller, kreeg bergen inspiratie en in plaats van twijfel voelde ik me moedig en daadkrachtig. En het allerbelangrijkste, mijn kinderen voelde zich veel gelukkiger toen ik steeds beter in mijn vel ging zitten.

Inmiddels als weer wat jaren verder heb ik zingeving kunnen geven aan het thema dood, rouw en verlies. En sta ik in mijn kracht en kan ik ook andere mensen tot steun en inspiratie zijn. 

In de  tweedaagse training – Van lijden naar leiden in verbinding – staan we uitgebreid stil bij dit thema. Een training die aanzet tot bewustwording en die kan ondersteunen bij een stuk thema. Maar zeker ook een training die je in verbinding brengt met je verlangen en jouw authentieke kracht.

Ik voel me verheugd en dankbaar dat ik deze training ga verzorgen samen met Bouke de Boer. Mijn eigen aandeel in de training zal zeker waardevol zijn. En ik gun jullie ook de wijsheid en de kennis en ervaring van Bouke.

De aanmeldingen komen snel binnen. Er zijn nog een aantal plekjes vrij.

Mocht jij erbij willen zijn dan kan je via deze link lezen hoe je je kunt aanmelden en andere inhoudelijke informatie.


Gelukkig komen we niet allemaal uit een systeem met zware thema’s. Echter veel mensen om ons heen wel. Gelukkig leven we in een bewuste tijd. En worden we steeds meer uitgenodigd om op ons eigen tempo kleine en soms ook grote stappen te zetten.

Als jou dit ook aanspreekt dan ben je van harte welkom op onze training.

Er is er maar één die jou gelukkig kan maken en dat ben jezelf. Een ander kan het NOOIT voor jou doen!


De kracht van TOELATEN



De essentie van een vrouw in haar zachte kracht is het leven (en alle gebeurtenissen) kunnen toelaten. Toelaten dat er iets veel groters aanwezig is dan wij zelf kunnen zien en bevatten.

Dit is een hele andere energie dan iets ‘moeten’ loslaten.

Als een vrouw kan toelaten is ze in een natuurlijke staat van ZIJN. Er hoeft niet te worden losgelaten, overgave en toelaten is iets puurs, het is juist de kracht van niets doen maar simpelweg toestaan wat er in het heden manifesteert.

Wanneer een vrouw voortdurend in een mannelijke energie verkeert is ze afgesneden van haar authentieke zelf. De mannelijke energie wil presteren, in actie zijn, controle hebben en houden. Vaak ligt hieraan gekoppeld dat er een pijnlichaam wordt omzeild. Niet willen voelen en niet willen of kunnen accepteren hoe het heden zich presenteert.

Af en toe is het heel goed om zielenpijn te ervaren. Dit is een diepe pijn waar je niet om heen kunt. Als je deze pijn kunt toelaten kan de pijn helen en transformeren.

Dit is een proces van vrouwelijke energie en staat los van het feit of je een man of een vrouw bent.

Een vrouw in haar potentiele zachte kracht is een vrouw die de uitdagingen in het heden niet ontvlucht. Zij is zich bewust van het feit dat heling nodig is, niet alleen voor zichzelf maar ook voor het hele vrouwelijke collectief. Ze deinst niet terug om verantwoording te nemen over de spiegels die zij voorgehouden krijgt. Uiteraard kent ze verdriet en momenten dat het minder makkelijk te behappen is. Toch is zij altijd moedig en heeft ze een diep innerlijk weten dat wat zich in haar leven afspeelt onderdeel is van iets veel groters en een hoger doel dient.

Een vrouw die altijd in de actie is en met voornamelijk mannelijke kwaliteiten en energie door het leven stapt en meer en meer bewust wordt weet dus dat zij een uitdaging heeft op het moment dat ze zielenpijn ervaart. Ze wordt uitgenodigd om te helen, en om een pad te vervolgen wat meer aansluit bij haar vrouw zijn. Dit is een pad waar haar potentie volledig benut zal worden, een pad waar zij voor anderen ook een verschil kan maken. Voor de mensen om haar heen die haar dierbaar zijn. Maar ook voor het vrouwelijke collectief.

Toelaten is leven vanuit je zachte kracht. Toelaten opent de poort naar een leven volgens je bestemming. Toelaten is jezelf accepteren in al je kwetsbaarheid. Je niet verzetten tegen de werkelijkheid. En je mee laten stromen vanuit jouw pure ZIJN, zonder dat je controle wenst te houden, maar diep vanbinnen een innerlijk weten hebt, dat wat er ook gebeurt, dat het goed is…ook als het in eerste instantie anders voelt. Dit te weten en hier naar te durven leven maakt dat je het leven leidt van jouw zielsplan. Het is geen gemakkelijk pad, echter het is het enige pad wat jou een diepe vervulling zal geven. Jouw redenen van bestaan zullen hier geleefd kunnen worden.


Gerda Duin




donderdag 26 januari 2017

Loslaten


Loslaten

Loslaten wat je lief en dierbaar is,
loslaten naar wie je hart uitging,
je doet het niet ineens....
Het is als het gaan van een lange, lange weg.
Een weg, geplaveid met herinneringen,
met beelden van weleer en
met emoties, diep en scherp.
Al gaande ga je stap voor stap zien,
hoe het was, ècht was.
Je leert zien voorbij de buitenkant,
je ziet het verborgen patroon, het hoe, waarom.
Je ziet wat de ander toen bewoog,
je ziet, wat je toén, in het verleden niet kon zien,
omdat je er nog middenin stond,
deel was van het geheel.
Maar nu bij elke stap de afstand groeit,
nu ga je zien, begrijpen, aanvaarden.
Zo groeit het inzicht in wat was.
En pas wanneer je alles hebt gezien,
doorvoeld, wanneer je hebt begrepen
hoe het was, ècht was,
wanneer de tranen zijn gegaan, pas dán,
eindelijk dan, kun je de deur van het verleden sluiten.
en ben je vrij en open voor wat al zolang
naar je toe wil komen: een nieuwe toekomst.

Hans Stolp

woensdag 25 januari 2017

De vlinder als leraar




  • De vlinder als leraar

    Durf te veranderen
    Laat je beknelde 'jas' los
    Beoefen geduld...
    Laat het proces zich ontvouwen
    Hou altijd vertrouwen
    Geef je over aan wat zich aandient
    Sla je vleugels uit
    Deel je innerlijke schoonheid
    Haal je voeding uit een pure bron
    Wees puur en kwetsbaar in alle eenvoud
    Verwonder en bewonder

    Gerda

Reading - Zielspad




#Reading
Deze reading is in het bijzonder voor de mensen die deze reading min of meer ‘toevallig’ lezen.
Verder zal een ieder zelf de boodschap herkennen die voor jou persoonlijk bedoeld is.

Het is echt tijd om jezelf volledig over te geven aan de veranderingen die je al zolang voelt.
Wanneer je blijft piekeren en steeds hetzelfde rondje afloopt, in je hoofd, dan loopt je meer en meer vast en jou energie zal stagneren.
De diepere bedoeling van jouw ziel is dat jij jouw waarheid gaat leven en spreken. Dat jij je niet langer verschuilt achter een stuk innerlijk kind wat vroeger pijn heeft opgelopen.
Je mag nu je volwassen plek innemen en met andere bewuste ogen gaan kijken naar het pad dat je tot nog toe hebt opgelopen.
Wat is de opgedane les die je hebt ontvangen? Wat is de boodschap die je mee kan nemen naar de toekomst? Waarom zou je nog langer je verbinden aan gedrag wat nu niet meer bij je past? Je bent een prachtige ziel en je hebt zoveel capaciteiten en kwaliteiten in je om een gelukkig leven te leiden. Het is nu echt belangrijk dat je in de spiegel durft te kijken en dat je verantwoording neemt voor wat je ziet en voor wat je voelt. Wijs niet naar een ander. Wat is jouw aandeel in het geheel?
Ben je je wel bewust van het pad wat voor jou ligt? Een pad met zoveel mogelijkheden, zoveel mooie mensen en oprechte liefde. Liefde voor jezelf met name. Liefde die je buiten jezelf zoekt is altijd maar tijdelijk. Liefde vanuit jezelf is een staat van ZIJN en daarom is die liefde van een onuitputtelijke bron altijd voor jou voorradig. Je moet je er alleen wel voor open stellen. En je ontdoen van je jachtige leven en de stroom aan gedachtens die maken dat je je voelt afgesneden van deze liefdesbron.
Wanneer alles in je leven lijkt tegen te zitten of moeizaam gaat heeft dit een hogere reden. En al weet je nog niet precies wat de toekomst je brengt, je weet wel dat het tijd is om verder te reizen. Om andere keuzes te maken en om te vertrouwen op de Universele wijsheid die zich aan jou heeft geopenbaard.
Wees niet bang, er is voor jou alle hulp en alles wat je nodig hebt zal tot je komen op precies het juiste moment. Vertrouw daarop.
Wees onbevreesd en moedig. Leef je leven vanuit de stille wijsheid die je uit jezelf kunt putten. Staak het piekeren, wees dankbaar voor de mooie mensen op je pad en sta open voor alles wat zich nog zal ontvouwen voor je. Vol vertrouwen mag je nu een stap voorwaarts zetten. In het stille weten, dat het goed is...

Gerda Duin
22 januari 2017

Meer inspiratie? Click hier:


Steeds meer mens worden


Huidige energie

De huidige energie kan behoorlijk verwarrend zijn. En ook zeer intens.
Wanneer je net het gevoel had dat je door bepaalde (pijn) stukken bent gegaan, kan het nu voelen alsof je te maken hebt met een terugval.
In feite is deze terugval niet echt een terugval maar een reminder van jouw hogere zelf dat je meer aandacht mag schenken aan de verbinding met jouw ware kern....
Het is tijd om weer een laag af te pellen.
Dit kan gepaard gaan met weerstand en verzet. Waardoor je jezelf nog meer uitput.
Probeer te luisteren naar wat jouw hogere zelf je daadwerkelijk probeert te vertellen.
Trek jezelf terug. Stop drama-denken en drama-handelen. Begrijp goed dat je een reis maakt waar je nog maar één kant op kunt reizen. En dat is naar een meer bewuster leven, waarbij je volledig de verantwoording neemt en je jezelf ook daadwerkelijk gaat zien als een volwassen persoon. Waarbij je je losmaakt van innerlijk kind patronen, die je in het heden niet versterken.
Het is belangrijk dat jij je schild durft te laten zakken. Het schild waarmee je je hart zorgvuldig afschermt.
Niemand wil graag pijn voelen en het hart dat gekwetst is lijkt zich veilig te nestelen achter een schild.
Alleen achter dit schild is het ook maar erg eenzaam. En ben je afgesneden van diep contact en oprechte verbinding met jezelf en met een ander.
Dat is de verwarring die je nu kunt voelen. Het is niet vreemd als dit gepaard gaat met lichamelijke ongemakken. Het lichaam vraagt op deze manier om aandacht en om openheid en bereidheid.
Om jezelf serieus te nemen en af te dalen naar wat er echt in je omgaat. Loop niet langer weg voor datgene wat je juist zo graag zou willen ontvangen. Liefde en verbinding. Vanuit jezelf en van daaruit in contact met de ander.
Het is tijd om serieus in de spiegel te kijken. En jezelf lief te hebben met alles wat jou uniek maakt, en daar horen ook jouw imperfecties bij en de opgedane leerervaringen uit jouw verleden. Juist ook die ervaringen die ontstaan zijn uit moeilijke periodes uit je verleden.
Leef je leven in het volste besef dat je een taak hebt op deze aarde en durf deze taak op je te nemen. Het begint met het laten schijnen van jouw licht in deze wereld. Op jouw eigen unieke wijze.
Verzet je dus niet tegen de verwarring maar omarm het in de wetenschap dat deze periode je weer dichter bij jezelf brengt. En zo lijk je wel steeds meer 'mens' te worden.


zondag 18 december 2016



Alles in het leven ontvouwt zich volgens jouw zielsplan.
Wanneer je je daar tegen verzet doe je jezelf onnodig pijn.
Dat wat je pijn doet, daar zit weer een verborgen zegen in. Op het moment dat je dat nog niet kan zien en voelen is het nog nodig om meer te helen. Jouw geduld wordt enorm beproefd.
Weet dat alles zich meer dan perfect ontvouwt voor jezelf. Je bent onderdeel van iets wat veel groters is dan je je wellicht kunt voorstellen.
Als het niet de bedoeling was dat je nu "hier"- "op dit punt" zou zijn dan zou je er ook niet zijn.....daar mag je op vertrouwen.
Accepteer dat ook jij net als alles en iedereen te maken hebt met de verschillende seizoenen, symbolisch gezien. Soms wordt van je verlangd om iets los te laten. Heel vaak komt het daarna in liefde bij je terug, in de vorm die je wenste of in een nog veel mooiere vorm. Voel je alsjeblieft rijk in je hart als je weet dat je door een zware periode heen gaat. Je komt er moedig doorheen en je werkt aan nog meer verbinding met jezelf en jouw puurheid zal steeds meer manifesteren.
Als je alles door de ogen van de ziel kunt bekijken, ben je zover om alles in liefde te accepteren op jouw pad. Gun jezelf deze reis naar binnen en weet dat ook JIJ er ontzettend toe doet!!!



Een traan op mijn wang
Leer dansen met verdriet en weet dat wonderen bestaan



In dit verhaal neemt Gerda je mee op reis door haar leven. Een mooi, intens leven met een lach en een traan. Ondanks een aantal tragische gebeurtenissen die hun sporen nalieten in het leven van Gerda gaat dit verhaal over moed, kwetsbaarheid en vertrouwen.

Zij beseft als geen ander dat het leven zo voorbij kan zijn en zij kiest ervoor het pad van haar hart te volgen, met vallen en opstaan. Hiervoor moet ze eerlijk in de spiegel durven kijken en angsten overwinnen, waarbij vreugde en verdriet hand in hand gaan.

Gerda omarmt het levensmotto: ‘Er is er maar één die mij gelukkig kan maken en dat ben ik zelf’. Dit motto draagt zij uit met kwetsbaarheid, passie en bezieling. Gerda weet mensen diep te raken in hart en ziel. Een traan op mijn wang gaat over leren dansen met verdriet en je authentieke zelf zijn.









#Liefdesbrief #Loveletter

Lieve jij

Ik zie jou en ik hoor jou...
ik weet dat het je soms ontbreekt aan vertrouwen
ik zie alles en ik voel ook je pijn
maar ik zie ook je gulle lach
en de zorg en de aandacht
die je aan je medemens geeft.
Ik zie jou en ik hoor jou
en ik ben zo trots op je
ondanks je eigen zorgen
begin je elke nieuwe dag
weer met moed en hoop
je doet jouw ding op een speciale manier
zoals alleen jij het kan doen
je raakt er mensen mee
en je maakt de wereld een stuk mooier.
Ik zie jou en ik hoor jou
ik zie je strijd
maar ik voel ook je enorme kracht
ik zie een wereld in jou
die nog gedeeld mag worden
ik zie je talent
en ik zie ook je onzekerheid
wat ben je mooi!!
Ik zie jou en ik hoor jou
het is niet dat ik je struggle niet erken
het is aan jou
om hieruit te komen
geloof me alsjeblieft
weet dat je al heel ver bent
je bent een mooi puur wezen
dus stap door op jouw mooie pad
Ik zie jou en ik hoor jou
je puurheid en ook je schaamte
je strijd en je verdriet
leg het rustig naast je neer liefste
het is nu tijd om jezelf te vergeven
het is niet slecht om fouten te maken
het was nodig om een nieuwe waarheid te vinden
en om je te ontdoen van jouw pijn
Ik zie jou en ik hoor jou
ik zie alles in jou
wat jezelf nog niet kunt zien
in jou schuilt zoveel schoonheid
en je hebt de wereld zoveel te bieden
geloof me alsjeblieft
met heel mijn hart en ziel
hou ik van jou
het zal ook nooit anders zijn liefste
zo staat het zwart op wit geschreven
in de bloemen van mijn hart
ik hou van jou

Gerda


vrijdag 1 juli 2016

Ze had gekozen voor ‪#‎Moed

Ze had gevoeld en gezien hoe het voelt als je je hart volgt. Ze had mensen gezien en gesproken die ook hun hart volgde. Deze mensen waren een soort van "anders". Anders omdat hun ogen een speciale glans hadden. In die ogen was een soort van "spirit" te zien, een spirit die licht en kracht leek uit te stralen. Ze kon het nog niet vastpakken, want ook deze mensen hadden te maken met ferme tegenslagen en verdriet. En toch bleven ze volledig in hun kracht staan. Terwijl ook deze mensen aangaven dat het soms keihard was om te blijven geloven in zichzelf en in hun dromen.
Die bewuste nacht had ze gedroomd en in die droom had ze zichzelf vol vreugde en onbevangenheid ontmoet.
Dat was het pad welke ze wilde vervolgen. Een pad van moed, een pad van lef en een pad van een strijdster. Niet omdat ze overal voor wilde strijden, maar wel omdat ze begreep dat alleen zij zelf er voor kon zorgen dat ze gelukkig zou zijn. Te vaak had ze haar geluk in handen van anderen gelegd. Zoals werkgevers, vrienden, familieleden en ook levenspartners. Wanneer deze mensen dan vervolgens een beslissing namen die er voor zorgde dat haar leven drastisch veranderde vond ze dat de verantwoording bij andere lag en wentelde ze zich in treurnis. Nu begreep ze dat ze zichzelf daarmee onbewust tot slachtoffer bombardeerde van gebeurtenissen die buiten haar om plaatsvonden.
Nu ze dit allemaal wat beter door had ging ze het anders doen.
Zo ging ze symbolisch gezien op pad. Ze wist niet precies wat te verwachten en wist zich ook niet helemaal goed voor te bereiden. Dus al snel werd ze overvallen door (ook symbolisch gezien) zwaar weer. Haar eerste reactie, die haar zo bekend was, was om af te geven op de omstandigheden. En om te besluiten terug te gaan naar de veilige haven. Zo draaide ze zich om en ze liep terug richting de veiligheid. Ze was heel even opgelucht totdat ze in haar hart de onrust toe voelde nemen. Ze dacht zich eerst te vergissen, maar nee, het was geen vergissing. De onrust werd erger dus ze besloot om even te gaan rusten, en even afstand te nemen van haar onrustig kloppende hart en haar gedachtens die alle kanten op schoten.
Op een mooie plek langs de rivier nam ze plaats en ze besloot om eerst eens rustig adem te halen en om even uit te zoemen om te kunnen bekijken wat er nu werkelijk gebeurde. De rivier voor haar stroomde in een behoorlijke versnelling. Ze was er eerst van onder de indruk totdat het haar opviel dat het toch even goed allemaal soepel leek te gaan.
Alles was in dienst van elkaar, de stroming, het water, de rotsblokken, de oever maar ook de bomen erom heen.
Ze begreep dat dit symbolisch was voor haar eigen leven. En ze dacht terug aan de lange tijd dat ze tegen de stroom in had gezwommen. Soms dacht ze niet meer boven te komen en als ze dan toch boven kwam kostte het haar zoveel energie om weer verder te gaan. En dat was nu net wat ze niet meer wilde.
Dus bleef ze nog even zitten en ademde ze rustig in en uit en besloot toen dat ze niet weer de signalen van haar hart wilde negeren.
Dus ze ging weer op pad en ze kwam een aantal andere "reizigers" tegen. Sommige waren vriendelijk, andere waren in zichzelf gekeerd, weer andere trok ze even mee op zolang als het leuk was en dan ging weer elk hun weg. Dat was prima. Wat minder makkelijk voor haar was, waren de personen die haar enorm spiegelde en triggerde. Dat was soms zelfs zo heftig dat ze het liefst wilde vluchten en nooit meer terugkomen. Echter dat was eigenlijk ook weer niet wat ze echt diep van binnen wilde. Ze begreep dat ook deze mensen haar iets te leren hadden. Er zat zelfs iemand bij waar ze diep van binnen intens veel van hield. Pffft, dit was heftig, dit was lastig en het was tegelijkertijd ook zo mooi en zo diep rakend dat ze echt wel begreep en voelde dat dit heel bijzonder en waardevol was. Ze kwam op haar pad iemand tegen die haar uitlegde dat dit ging om een proces om onvoorwaardelijk van zichzelf te leren houden. En ook om onvoorwaardelijk van andere mensen te gaan leren houden. Het was eerlijk gezegd nieuw voor haar en ze wist nog niet precies of ze dat wel zou kunnen. Want het deed behoorlijk veel pijn en liefde zou geen pijn moeten doen, toch? Dat vroeg ze zichzelf dus af.
En in de tussentijd bleef ze gelukkig wel het pad van #Moed volgen. Want dat was wat ze had afgesproken met zichzelf. En ook dat vond ze dan wel passend bij onvoorwaardelijke zelfliefde....trouw zijn aan haar zelf. Dat was ze zeker niet altijd geweest en dat was waar ze nu aan ging werken en de hoogste prioriteit kreeg.
Haar reis ging door en door. Met vallen en opstaan wel te verstaan. Soms wilde ze het liefst onzichtbaar worden en blijven "liggen". Maar altijd op die cruciale momenten werd haar hart onrustig en begreep en voelde ze dat ze door 'moest' gaan. Maar niet omdat het echt moest maar omdat ze het wilde, ze koos voor haar kracht en ze koos voor haar moed.
Ze werd milder en sterker. Kwetsbaarder maar tevens ook krachtiger. Ze koos steeds meer voor liefde in plaats van angst.
De reizigers die ze tegen kwam daarmee had ze een mooier en waardevoller contact, zelfs als het korte momenten van contact waren. De mensen die haar spiegelde ging ze niet meer uit de weg maar ze ging het gesprek aan. De persoon waar ze zo intens veel van was gaan houden daarmee ontstond ook een diepe waardevolle vriendschap. Het was nog steeds soms heftig om zo gespiegeld te worden maar ze liep er niet meer voor weg. Omdat ze wist dat ze het nodig had voor haar proces van bewustwording en zelfliefde.
Ze ging weer even zitten in het zonnetje bij de rivier. Ze had ervoor gekozen om niet meer tegen de stroom in te zwemmen. Ze was onderweg van alles tegen gekomen waarvan ze dacht dat ze het niet zou "overleven". Toch had ze angst steeds in de ogen gekeken en gekozen voor liefde en moed.
Ze was gegroeid, ze was rijper worden, ze had gehuild en gelachen, los gelaten en ze was nieuwe verbindingen aangegaan.

Ze had gekozen voor liefde. Liefde voor zichzelf, liefde voor haar medemens, en liefde voor het leven.
Ze had gekozen voor #Moed

En dat maakte dat alles anders werd ...

Gerda

www.gerda-duin.nl

Ze was vrij

Ze was vrij...

Elke dag voelde ze zich een beetje meer uitgeblust.
Er waren dagen dat dit al begon bij het opstaan.
Dit gevoel benauwde haar enorm, ze realiseerde zich dat ze eigenlijk alles had, maar toch niet gelukkig was....
Soms zou ze willen dat ze het lef had om een moedige beslissing te nemen. De beslissing om eerlijk te zijn en te kiezen voor wat haar hart haar in gaf. Ze durfde het niet. Ze hield zichzelf voor dat ze daarmee mensen pijn zou doen. Er zouden mensen teleurgesteld raken en zoiets kon ze zich gewoonweg niet voorstellen. Dat zij de veroorzaker zou zijn van verdriet. En ze zag een beeld van zichzelf dat ze het wellicht niet zou redden. Ook beangstigde het haar dat haar financiële situatie zou kunnen verslechteren als ze een stap zou nemen om haar verlangen van het hart te volgen. Als iemand haar kon garanderen dat alles wel goed zou komen en dit zwart op wit kon vastzetten dan zou ze die stap eerder durven zetten. Dat maakte ze zichzelf wijs. Te weinig zelfvertrouwen, en een laag zelfbeeld. Te weinig vertrouwen in het leven op zich.

Dus besloot ze dag in dag uit, te doen, wat ze DACHT dat er van haar verwacht werd. Haar energie niveau nam sterk af. Ze sleepte zichzelf door de dagen heen. Het was niet dat ze nooit gezellig had of dat ze nooit genoot. Dat zeker niet. Er waren leuke momentjes en er waren mooie vakanties en er waren ook gerust fijne gesprekken met andere mensen waarbij ze voelde dat ze zeker dankbaar was. Echter altijd was er dat zware gevoel dat ze meesleepte. Wanneer ze in de spiegel keek en eventjes bleef staan, wat ze meestal niet deed, zag ze een vrouw die voldeed aan het beeld waarvan zij dacht dat ze aan moest voldoen. Haar mooie ogen straalden niet maar hadden een treurige blik.
Soms wendde ze in paniek tot God (of het Universum - of de bron of...) en vroeg ze om hulp. Ze liet dan weten dat ze zich niet meer alleen wilde voelen en ze vroeg zich af waarom het zo leek dat andere mensen altijd "alles cadeau kregen" en dat bij haar altijd alles mis leek te gaan. Ze wist niet zeker of ze ergens in geloofde maar op die momenten van innerlijke onrust leek het haar toch het beste. Eerlijk gezegd geloofde ze nergens meer in, en vooral niet in zichzelf.

Totdat ze op een dag iemand sprak die tegen haar zei, "als je je in alle stilte en vanuit je oprechte intentie richt tot God ( of de bron, of het universum) vergeet dan niet om je dankbaarheid uit te spreken. Dankbaarheid voor het feit dat je leeft. Dankbaarheid voor het feit dat je weer een nieuwe dag cadeau hebt gekregen. Dankbaarheid voor de mensen om je heen die jouw leraren zijn, en jij die van hun. Dankbaarheid voor de uitdagingen die je krijgt, die je doen leren inzien dat je steeds weer een stukje aan het groeien bent. En bovenal dankbaarheid voor het feit dat je elke dag opnieuw de keus hebt om opnieuw te beginnen en zelf de keuze kunt maken om het anders te gaan doen en het verlangen van je hart te volgen". Ze was er stil van, zo had ze het nooit bekeken. Zo dankbaar voelde ze zich eigenlijk niet en ze voelde diep van binnen dat hier een belangrijke snaar werd geraakt.. En terwijl ze zich dit realiseerde sprak dezelfde persoon nog het volgende uit: "Als je er dan toch voor kiest om hulp in te roepen, zorg er dan voor dat je je wensen op een positieve manier uit. Spreek vanuit je hart en laat weten wat je WEL wilt in plaats van wat je niet wilt. En wees bereid om daar zelf moedige stappen in te gaan zetten".
Ook dit was nieuw voor haar. Ze had geen idee wat zij zelf zou kunnen doen.

Ze vond het maar een rare ontmoeting en ze dacht bij zichzelf, "jaja, zij kan makkelijk praten". Toch voelde ze zich anders... ze kon het niet plaatsen.
Ze wist uiteraard wel dat ze zelf in beweging moest komen als zij iets anders wilde, echter ging ze meestal niet van het positieve uit. Waardoor ze haar beslissingen niet zelf nam maar het meestal ging overleggen met mensen die zelf in het zelfde schuitje als haar zaten. En zo liet ze kansen voorbij gaan, bleef ze zich alleen voelen en dacht ze dat het maar beter was om maar "gewoon te blijven doen" en meestal dacht ze dan bij zichzelf, "zo slecht heb ik het ook weer niet".

Die nacht, na het bijzondere gesprek over dankbaarheid, droomde ze over een klein meisje wat dapper en blij door het leven stapte. Een meisje wat onbevangen was, een meisje dat geen angst kende en alles deed wat haar hart haar ingaf. Het meisje rende met haar haren in de wind door een veld van bloemen heen. In haar droom riep ze het meisje en gek genoeg noemde ze daarbij haar eigen naam. Toen het meisje stopte en omkeek keek ze zichzelf recht in haar ogen. Wat ze zag waren de meest vreugdevolle ogen die ze ooit gezien had.
Ogen met twinkels van vreugde en vonkjes van geluk. Het ontroerde haar tot diep in haar ziel. Ze wist dat ze droomde maar tegelijkertijd was ze zich ook bewust van wat er gebeurde. Deze droom schudde haar letterlijk wakker. Het bijzondere gesprek wat daags ervoor had plaatsgevonden had haar diep geraakt.
Toen ze in de vroege ochtend wakker werd voelde ze zich anders. Energiek, vol verwachting, ze had zin in de dag. In plaats van zich nog een keer om te draaien, snelde ze uit bed.

Na het ontbijt keek ze in haar agenda en vervolgens besloot ze om haar afspraken voor die dag af te zeggen. Ze deed dit resoluut en daarna vertrok ze richting een prachtig natuurgebied. Ze had behoefte aan frisse lucht en aan een gesprek in alle stilte met "boven". Op een mooi plekje ging ze zitten, en in alle stilte sprak ze haar dankbaarheid uit voor alles wat er in haar leven was wat ze tot nog toe eigenlijk maar gewoon had gevonden. Zo kwam ook het besef dat ze zichzelf al die jaren gevangen had gehouden in haar sombere toestand. Jarenlang had ze zichzelf afgesneden gehouden van haar ware gevoelens omdat ze hier toe zelf besloten had. Ze realiseerde zich meer dan ooit dat ze de verbinding met zichzelf verloren was. Er waren dan wel hele nare dingen gebeurt in haar leven, dat was ook zo, maar ze was er ook in vast blijven zitten. Omdat het haar ook een soort van comfortabel en veilig gevoel had gegeven. Ineens realiseerde zij zich alles en dikke tranen stroomde over haar gezicht. Echter het waren geen tranen van verdriet. Het waren tranen van opluchting en vreugde. Tranen van een nieuw begin. Tranen van blijdschap en haar hart maakte een vreugdesprong.
Op dat moment kwam de zonneschijn door de bomen heen en meer dan ooit hoorde ze het prachtige intense gezang van de kleurrijke vogels en ze rook de geur van het frisse gras.
Een vlinder fladderde om haar heen.
Ze was vrij....

Gerda
www.gerda-duin.nl

Meer inspiratie ook op de Facebook pagina van Vrouw&Verbinding




zaterdag 28 mei 2016

Kom in je kracht!!

Informatie over 3 mooie ONLINE trajecten voor vrouwen met lef en visie.
Zet een mooie stap naar #Leiderschap en #Zichtbaarheid.

Meer informatie over ONLINE coaching?

Hartelijke groeten
Gerda Duin

Verwelkom alles wat er is



Verwelkom alles wat er is

Om volledig in jouw kracht te kunnen komen is het belangrijk dat je alles in jezelf de ruimte geeft om er te laten zijn.

Dat betekent ook die kanten waar je zelf nog niet zo graag naar "kijkt" in het licht te durven zetten....

Als je bij jezelf nog pijn en verdriet voelt door dingen van "vroeger" wil dat zeggen dat het nog niet geheeld is. Je kunt daar ver vandaan blijven (denk je) door je in drukte te storten en maar net te doen alsof je het niet voelt. Dit werkt wellicht tijdelijk zo. Totdat de signalen steeds heftiger worden en de waarschuwingen steeds luider. Wow, het Universum werkt in alles mee om jou te confronteren met die schaduwzijde. En daar zit je niet zo op te wachten denk je dan. Je spreekt jezelf niet erg vriendelijk toe door af en toe te zeggen, "pfff ik dacht dat ik dit allang had afgesloten, dit wil ik dus echt niet". Het Universum reageert daar direct op door je nog meer uitdagingen te brengen waardoor je "er" wel naar moet gaan kijken.

Dit is de energie die momenteel ook voelbaar is bij meerdere mensen. En dat is niet voor niks....het is tijd om je angsten onder ogen te komen. Je schaduwzijde te omarmen...

Alles wat jij nog niet in jezelf wilt zien blijft zich presenteren totdat jij in gaat zien dat het tijd is om het één en ander onder ogen te zien. Het is tijd voor heling. Dit is ook niet iets wat je even in een paar uurtjes coaching doet. Feitelijk gaat het hier om het aanleren van een hele nieuwe lifestyle, waar een coach of een andere deskundige (in elk geval iemand die goed voelt voor jou, dat is belangrijk) jou natuurlijk wel goed bij kan ondersteunen.

Je kunt niet naar jezelf kijken in de spiegel en dan besluiten, "ik accepteer alleen de goede dingen van mezelf en over de minder goede dingen gooi ik een kleedje (als een vogel in een kooi die de nacht in gaat)". Wanneer je dit doet erken je jezelf niet en raak je steeds meer en meer verwijderd van jouw mooie pure ZIJN. Je wringt je in bochten om maar leuk gevonden te worden en je verliest kostbare energie om jouw zelfbeeld naar buiten toe heel anders te presenteren (je doet dus een toneelstukje) dan je werkelijk voelt. Tevens resoneren er dan mensen bij jou die ook niet zichzelf durven zijn. Je bent niet alleen, maar wanneer twee onbewuste mensen elkaar gaan versterken in vluchtgedrag wordt de pijn op langere termijn alleen maar erger. Want diep in jou is een stem, een stem die schreeuwt om aandacht, en jou steeds weer probeert te vertellen dat het ook echt anders kan.
En is het dus ook niet voor niks dat er een punt komt waarop het "lijntje breekt - de koek is op - de geest is uit de fles - of je kamt met heftige burn (burned) out verschijnselen.

Het klinkt hard en confronterend, echter wil ik je meegeven dat ieder mens een periode in haar/zijn leven hier door heen gaat. Ook mensen die in hun bewustwordingsproces al (meer) stappen hebben gezet kennen deze kant van zichzelf. En ook deze mensen gaan door pijn lagen en door emotionele rollercoasters.
Echter hebben deze mensen er op een bepaald moment voor gekozen (in eerste instantie onbewust maar later bewust) om een nieuw pad in te slaan.

Zelf ben ik onderweg op dit pad. Niet pas een paar weken ofzo, feitelijk al sinds 2000. Pffff, best lang, ik hoor het sommigen mensen denken. Het is het meest mooie pad wat ik me maar kan voorstellen. Tevens ook het meest pijnlijke en confronterende pad.
Echter steeds weer groei ik naar meer volwassenheid en ik ben er getuige van dat er steeds meer innerlijke kracht vrij komt in mezelf. Een kracht die gestuurd wordt door een goddelijke flow, zo lijkt het. Jeetje, dat is nogal wat, ja ik verbaas me er zelf ook over. Denk dat ik dit een jaar geleden ook nog niet zo had opgeschreven. Maarja, aldoende ontwikkel ik ook....

Het is het pad van bewustwording waarover ik het heb. Dat houdt niet in dat je jaren lang dag in dag uit bezig hoeft te zijn met zware processen en therapieën maar het betekent wel een nieuwe leefstijl met veel vallen en opstaan. Open staan voor een andere denkwijze. Moed tonen om bij te durven stellen. Het loslaten van mensen en situaties die niet meer bij je passen (resoneren) en bovenal houdt het in jezelf lief te LEREN hebben in alle facetten die bij je horen. Daarvoor is het belangrijk om afstand te doen van oude overtuigingen en het doorzien van patronen die functioneerde vanuit een minder goed zelfbeeld. Uit angst om niet goed genoeg te zijn. Uit angst om buiten "de groep" te vallen.

Daar tegenover staat een prachtige ontwikkeling en meer contact met je eigen intuitie. Je leert in alle stilte jezelf kennen. Je vindt steeds meer antwoorden binnen in jezelf. Je ontmoet nieuwe mensen op je pad die graag een stuk met je meelopen en ook kwetsbaar durven zijn. Mensen die oprecht in je geinteresseerd zijn en jij in hun. Het gaat niet allemaal zonder uitdagingen (dat bestaat niet) maar je merkt dat er meer en meer een flow ontstaat. Wanneer je nog eens "valt" merk je meer veerkracht op bij jezelf om weer op te staan. De pieken en dalen worden gelijkmatiger en je ziet in elke dag de schoonheid in het kleine. Nieuwe creatieve ideeën borrelen op en je voelt ook een toenemende kracht om je verlangens te realiseren.

Deze weg waarover ik nu schrijf is het pad van het "ontwaken". Van bewustwording, puurheid en vreugde. Gewoon de JIJ zijn zoals je werkelijk bent. Zuiver, grappig, beetje gek, jezelf, dwars, liefdevol, vreugdevol, verstrooid, kwetsbaar, soms chagrijnig, recht door zee, gevoelig, sterk, sensitief, soms niet te genieten maar bovenal een compleet perfect imperfect mens.

Ben jij er klaar voor om jezelf in de ogen te kijken en jezelf lief te hebben in het hier en nu met alles er op en er aan? Als je daarop nog niet volledig JA kunt zeggen overweeg dan eens om een beslissing te nemen. De beslissing om "het" aan te gaan met jezelf. Feitelijk heb je die beslissing al genomen anders was je nu niet dit lange rare bericht aan het lezen smile-emoticon

Zo gauw je deze beslissing hebt genomen gaan de dingen al op een wonderbaarlijke manier in jouw "voordeel" veranderen. Het Universum resoneert namelijk direct op beslissingen die goed voor jou en de mensen om je heen zijn.

Ik hoop dat jij jezelf dit gunt en zeker ook de mensen waar jij van houdt en zei van jou!!
En weet je, je moet het dan wel zelf doen, je hoeft het niet alleen te doen. Verbindt je met iemand waar je een fijn gevoel bij hebt en laat die persoon jou ondersteunen voor een tijdje. Gewoon, omdat jij dat dubbel en dwars waard bent!!

Gerda Duin




Transformatie

Een mooie video over #Transformatie

Informatie over coaching? Click hier:

Kwetsbaarheid

Meer inspiratie: Kwetsbaarheid

Om kwetsbaar te durven zijn is moed nodig. Als je kwetsbaar bent, zien mensen ook je kracht. Als je alleen maar kracht uitstraalt, bouw je een muurtje om je heen en kan er geen echte verbinding zijn, niet met jezelf en ook zeker niet met een ander.
Vaak ligt schaamte en onzekerheid ten grondslag aan niet kwetsbaar durven zijn. Jezelf minder vinden dan een ander, het gevoel hebben dat je er niet (echt) toe doet, en opgelopen kwetsuren uit het verleden die maken dat je liever zwijgt dan spreekt. Dus kan het heel zinvol zijn om hier eens bij stil te staan, wat er nu precies bij jou speelt van binnen.

Kwetsbaarheid begint met de moed om alles van jezelf te accepteren. Om te aanvaarden dat jij bent zoals je bent en dat je niet perfect hoeft te zijn. Dit is een proces en dit proces kan je versnellen door aan te werken onder een stukje begeleiding. Opruimen van oude patronen en doorbreken van vast geroeste overtuigingen die jou niet meer versterken.

Door jezelf kwetsbaar op te stellen en aan de ander laten zien wat je denkt, wat je voelt, waar je over piekert, waar je naar verlangt, waar je over droomt vind er een enorme positieve verandering plaats. Een verandering die veel verder gaat dan alleen bij jou.

Als jij je namelijk kwetsbaar opstelt en dit ook steeds vaker durft te zijn bevrijd jij jezelf van je harnas, van je masker. Je hoeft dan niet meer steeds te denken wat je wel of niet kan zeggen. Je kunt rustig ademhalen en met je aandacht in het hier en nu blijven zonder te piekeren wat een ander er van vindt.
Maar tegelijkertijd geef je de ander waar je mee in verbinding staat ook onbewust een uitnodiging tot eerlijkheid en zuiverheid.
Je opent dus niet alleen bij jezelf maar ook bij de ander het hart, al gaat het wellicht stapje voor stapje.
De ander ziet namelijk ook dat jij eerlijk durft te vertellen dat je niet perfect bent en de wereld vergaat niet. Dus ook de ander voelt eerder een veilige energie om ook een stukje van haar of zijn kwetsbaarheid (verlangens, dromen, zorgen, angsten, geluksmomenten) te delen met jou.

Als dat gebeurt is er sprake van echte verbinding. En krijgen gesprekken diepgang. En kom je er ook nog eens achter dat er zoveel meer mogelijk is dan je van te voren dacht. Je gaat jezelf en ook de ander echt ontmoeten. En ja, dat kan doodeng zijn, en het kan ook dat een ander op de vlucht slaat. Neem het niet persoonlijk, iedereen mag op haar of zijn eigen moment kiezen voor groei. Sommige mensen hebben nog zoveel pijn stukken te verwerken dat echte kwetsbaarheid nog te bedreigend en angstaanjagend is. Veroordeel de ander niet en probeer het niet persoonlijk te nemen maar toon je compassie en blijf dicht bij jezelf. Kwetsbaar durven zijn gaat met name in de eerste plaats om jou. Om het feit dat jij in waarheid met jezelf wilt leven. En gezonde keuzes gaat maken waar je je gelukkig en gezond bij voelt.

Kwetsbaar durven zijn is echt een teken van enorm veel moed en grote kracht. En maakt uiteindelijk dat je authentiek in het leven staat met een gevoel van respect en trots over jezelf. En zo groei je weer door en door..... want groei is "a neverending journey"

Meer inspiratie click hier:

donderdag 17 december 2015

Het Innerlijke licht

Het Innerlijke licht

Laatst vertelde ik een meisje over de Lichtwereld, en dat de Aarde eigenlijk een levensschool is en zo. Toen zei ze tegen me: Dat kun je nu allemaal wel vertellen, maar als ik in de Lichtwereld ben, dan blijf ik toch mooi daar en ga ik niet weer naar de Aarde toe. Je moet toch wel gek zijn om uit zo’n mooie wereld weg te gaan naar de Aarde?
Ik keek haar even aan en schoot toen in de lach, omdat ze me zo eigenwijs zat aan te kijken. En even later zaten we samen te lachen. Ja – zei ik toen we uitgelachen waren, dat kan ik me eigenlijk heel goed voorstellen, dat je dat denkt.
Nu denk ik dat jullie, net als dat meisje, vast ook wel zoiets gedacht hebben. Daarom zal ik proberen te vertellen waardom we dan toch naar de Aarde gaan.

De Lichtwereld bestaat eigenlijk uit een heleboel verschillende werelden. Denk maar eens aan een wolkenkrabber: die heeft een heleboel verdiepingen. Als je met de lift naar boven gaat, dan kun je al op de eerste verdieping uitstappen, maar ook op de tiende, en als je helemaal naar boven gaat, dan stap je misschien wel op de tachtigste verdieping uit. En hoe hoger je komt, hoe mooier het uitzicht wordt.
Je zou kunnen zeggen dat de Lichtwereld ook allemaal verdiepingen heeft. Alleen noemen we dat geen verdieping maar een “sfeer”. De onderste sfeer van de Lichtwereld is mooi en het licht is warm, helder en puur. Maar wanneer je opklimt naar de volgende sfeer, dan is het licht daar nog een beetje mooier, warmer en helderder. En zo gaat dat door. Hoe hoger je komt, hoe mooier en warmer en stralender het licht is. En weet je wat zo mooi is? Wij wonen, als we in de Lichtwereld zijn, precies op die verdieping, in die sfeer, die past bij het Licht dat wij in onszelf meedragen.
O, vind je dat een beetje moeilijk om te begrijpen? Dan zal ik het proberen uit te leggen. Het is echt waar: Iedereen van ons heeft een lichtje van binnen. Dat lichtje is eigenlijk de liefde die wij in ons hart meedragen. En hoe meer liefde wij in ons hart hebben, hoe helderder dat innerlijke licht straalt. Nu zien wij zelf dat innerlijke licht niet. Maar de Engelen zien het wel! Als nu dat innerlijke licht heel helder in ons straalt, dan wonen wij straks in de Lichtwereld in een hoge sfeer, op één van de hogere verdiepingen. Maar als dat innerlijke licht maar heel zwak is en nauwelijks licht geeft, dan wonen wij op een lagere verdieping, in één van de lagere sferen van de lichtwereld.
Ik zei al: wij kunnen dat innerlijke licht niet zien. Maar we kunnen het heel goed voelen hoor. Let maar op: sommige mensen hebben zoiets warm, zoiets liefs om zich heen, dat je heel graag bij hen bent. Dat komt omdat hun innerlijke licht helder brandt en dan voel je dat zij veel liefde van binnen meedragen. Maar er zijn ook mensen bij wie je dat warme gevoel veel minder hebt. Meestal komt dat omdat hun innerlijke licht dan nog niet zo helder schijnt. Of, en dat gebeurt ook vaak, omdat ze bang zijn om hun liefde te laten zien. Dat is wel jammer, dat mensen bang zijn om hun liefde te laten zien. Maarja, dat doen we allemaal wel eens, onze liefde verstoppen achter een masker van stoerheid en flink-zijn. Want we zijn toch wel een beetje bang dat de mensen ons een softie vinden. Maar als je lichtje altijd wegstopt, dan is dat wel een beetje jammer. Want daarom zijn we nu juist naar de Aarde gekomen: om hier ons innerlijke licht te laten schijnen en om liefde te leren geven.
Maar goed, ik had het over de Lichtwereld en over de verschillende sferen in die wereld. En ik vertelde dat ieder van ons daar woonde in de sfeer die precies bij ons innerlijke licht past. Maar toen we daar nog woonden, voordat we naar de Aarde kwamen, toen konden we wel naar de lagere sferen afdalen, maar niet naar de hogere sferen opklimmen. Want het licht in de hogere sferen was te fel, te scherp voor ons. Het zou ons kunnen verblinden. Maar dat vonden we wel een beetje jammer, dat we niet naar de hogere sferen konden opklimmen. Want dikwijls zagen we mensen uit een hogere sfeer tot in onze sfeer afdwalen. En als dat gebeurde stonde we ademloos toe te kijken. Want wat waren die mensen mooi. Het leken net Engelen, zo stralend van licht, zo warm en zo indrukwekkend. En als ze begonnen te vertellen, dan luisterden we ademloos naar hun verhalen. En wanneer ze daarna weer terug gingen naar hun eigen, hogere sfeer, dan wat het net alsof het in onze sfeer een beetje stiller en leger was dan anders.
Zo kwam het dat we ernaar begonnen te verlangen om net zo warm, stralend en mooi te worden als zij. Maar toen we dat vertelden aan onze Engel, zei die: Tja dan zit er maar één ding op, dat moet je naar de Aarde gaan. Want alleen op Aarde kun je leren om lief te zijn, ook als het moeilijk is en je gepest wordt. Daar kun je leren je vijanden lief te hebben. En daar kun je dus groeien in LIEFDE.
Nou, je begrijpt wel dat wij meteen begonnen te sputteren. Dat we daar nou net helemaal geen zin in hadden. En dat we daar dus zeker niet aan zouden beginnen. Maarja, toen we weer een paar stralende mensen uit de hogere sferen zagen, begon dat verlangen om net zo stralend te worden als zij, steeds sterker te worden in ons hart. En toen onze Engel dat zag, zei hij: Nou zo erg is het toch ook weer niet om naar de Aarde te gaan, en zo lang duurt het nou ook niet. En bovendien, vergeet niet: Je helpt God ermee, want als je gaat, breng je een beetje licht van hier naar de Aarde en kan de aarde weer  een beetje mooier en lichter worden. Zou je er toch niet eens over denken?
En zo gebeurde het dat wij na een poosje zeiden: Oké laten we dan maar gaan, want het is zeker de moeite waard om dat licht van binnen te laten groeien. En om straks met een nog veel mooier en warmer licht naar hier terug te komen. Want dan kunnen we naar een hogere sfeer toegaan. En als God Zelf ons kan gebruiken om de Aarde een beetje en lichter te maken met ons innerlijke licht, nou, dan gaan er toch zeker gewoon naar toe. Want als God in ons gelooft, en als HIJ denkt dat e dan kunnen, tja, dan moet het gewoon wel lukken. Ja zo zit het dus een beetje in elkaar. En daarom zijn we dus hier. Om een beetje licht vanuit die Lichtwereld hier naar toe te brengen en om dat licht van binnen nog verder te laten groeien.
Begrijp je nu dat het aller belangrijkste van het leven op aarde de LIEFDE is. Want alleen daardoor groeit dat innerlijke licht van binnen. Wees er daarom zuinig op, op jouw innerlijke lichtje.

Bron: Waarom wij naar de Aarde kwamen – Hans Stolp
(een voorleesboek voor kinderen van 10 -100 jaar)

Gerda Duin

Vrouw&Verbinding – Gerda Duin Entertrainment